جنجال آهنگ جدید تارکان در ترکیه
تاریخ انتشار: ۳ اسفند ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۴۴۳۳۳۱۴
در کشور ما هر هفته از این اتفاقات داریم، مثلا همین هفته از داستان مهناز افشار، دختر محمدعلی رامین و رضا کیانیان گرفته تا جشنواره فجر، سحر قریشی، امیرتتلو، فدراسیون فوتبال و ...
به گزارش عصر ایران؛ در چند روز گذشته آهنگ جدید ستاره موسیقی پاپ ترکیه تارکان در دنیای مجازی و شبکه‌های اجتماعی این کشور بسیار خبرساز و جنجالی شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اتفاقی که باعث شده این آهنگ جنجالی شود معنایی است که متن آهنگ در ذهن مخاطب ایجاد می‌کند. تکرار ترکیب گچجک، گدجک (می گذرد، می‌رود) باعث شده است که مخالفان اردوغان این ترکیب را به اردوغان و دوران او تعمیم دهند و با استفاده از این تکیه کلام بگویند که اشاره آهنگ تارکان به این دوران سیاسی ترکیه است.
با وجود آن که تارکان خود این فرضیه و یا استنباط را انکار کرده و گفته است که اشاره آهنگ او به دوران کرونا، قرنطینه، خستگی و دلزدگی مردم از زندگی در این زمانه است. البته در موزیک ویدئو تارکان هم هیچ اشاره سیاسی وجود ندارد و بیشتر بر محور زندگی اجتماعی دوران کرونا می‌چرخد.
اما انگار توضیحات تارکان و کلیپ آهنگ هم مخالفان و منتقدان سرسخت اردوغان را متقاعد نکرده و باز بر این تاکید دارند که آهنگ گچجک یک اعتراض سیاسی در قالب هنری است. مهرداد فرهمند (خبرنگار) در نوشته‌ای به این اتفاق اشاره کرده و نوشت:
«محمود چنار، منتقد موسیقی در یادداشتی در سایت گازته دووار (روزنامه دیوار)، ترانه تازه تارکان را «پاپ اعتراضی» لقب داد و نوشت که هر کس این ترانه را بشوند، «بی برو برگرد» در می‌یابد که سراینده اش بجز ویروس عالمگیر کرونا، توجه را به حکومت موجود و بحران اقتصادی نیز جلب کرده است که «در نتیجه سیاست‌های این حکومت به بار آمده و مردم را به تنگ آورده است». آقای چنار تارکان را ستود که توانسته همزمان دو پیام را به مخاطب برساند. حال آنکه خود تارکان چنین ادعائی نکرده است.
سیاستمداران مخالف دولت بلافاصله وارد میدان شدند و ترانه تارکان را با ساز خود خواندند. برای نمونه، مرال آق شنر، رهبر حزب نیک، ترانه تارکان را در فضای مجازی همرسانی کرد و نوشت: «بیشترش رفت، چیزی نمانده». منظورش دولت رجب طیب اردوغان بود.
فائق اوزتراک سخنگوی حزب جمهوری خلق، بزرگترین تشکل سیاسی مخالف دولت در توییت خود از متن ترانه وام گرفت و با طعنه به دولت نوشت: «می رود، می‌رود، همان طور که آمد، می‌رود، هر چیزی پایانی دارد، این چله هم به سر می‌رسد».
در مقابل هم طرفدارن اردوغان این ارتباط را بی معنی دانسته و حتی به تمسخر گرفته‌اند برای مثال، آلپای اوزآلان نماینده ازمیر در مجلس توییت کرد: «اپوزیسیونی را که امیدش تارکان باشد، این طوری مثل مرغداری نمیشود اداره کرد». یا حلیمه کوکچه، معاون شعبه حزب عدالت و توسعه در استانبول در توییتی نوشت: «این خل و چل‌هایی که دم گرفته اند: گچجک، گچجک، گمان می‌کنند دارند مخالفت می‌کنند در حالی که عقلشان آن قدر کور شده که نمی‌توانند بفهمند از این کار بجز تضمین پیروزی اردوغان در انتخابات آینده، هیچ چیز دیگری بر نمی‌آید».
یک فضای دو قطبی بر سر آهنگ جدید تارکان درست شده است که انگار با حمایت یا مخالفت با همین آهنگ می‌خواهند تکلیف تمام اتفاقات سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و ... کشور ترکیه را روشن کنند. آن هم در حد همین کنش‌های مجازی. در حد یک توئیت یا یک پست اینستاگرامی و ...
بهرجهت از درون هر محتوایی، از یک آهنگ تا یک فیلم گرفته یا حتی یک جمله و کلمه، می‌توان یک پیام یا مقصد دیگری را استخراج کرد، ولی نکته اصلی این است که هر جناح یا شخصی می‌خواهد آنرا به نفع خود قلمداد کند و این گونه است که تعریف هر چیزی تغییر می‌کند.
حتی یک آهنگ در مورد دوران کرونا می‌تواند نماد تغییر خواهی و اعتراض به اردوغان شود. علی الخصوص در جهان امروز که با این اتفاق فراگیر و غیر قابل کنترل شبکه‌های اجتماعی می‌توان هر آنچه هست و نیست را دگرگون کرد. جهان پیچیده‌ای شده است.
احمد خاقان روزنامه نگار ترک با یادداشتی در روزنامه حریت این جبهه بندی بر سر ترانه تارکان را «دیوانه وار» توصیف کرده و نوشته است: «مخالفان دولت، یک ترانه را چنان جدی گرفته اند که انگار اگر تارکان سه تا ترانه دیگر بخواند، دولت سرنگون می‌شود ... اگر کسی بگوید از این ترانه خوشم نیامد، تکه تکه اش می‌کنند»؛ و در آخر با افسوس و ناراحتی اضافه کرده است: «در جایی از دنیا افتاده‌ایم که از ستاره پاپ، چه گوارا می‌سازند».
خواستم بگویم آقای احمد خاقان کجای کاری؟ در کشور ما هر هفته از این اتفاقات داریم، مثلا همین هفته از داستان مهناز افشار، دختر محمدعلی رامین و رضا کیانیان گرفته تا جشنواره فجر، سحر قریشی، امیرتتلو، فدراسیون فوتبال و ...
باید با این روزنامه نگار ترک درد دل کنیم: «این دورانی که از دست آن می‌نالید، برای ما دیگر خاطره شده است.».
اما امیدوارم هنرمندان، روزنامه نگاران، روشنفکران و ... در ترکیه به این رویه اعتراض کنند تا شاید مثل ما برایشان عادی نشود.
منبع: فرارو
کلیدواژه: تارکان ترکیه جنجال موسیقی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۴۴۳۳۳۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کنایه عباس عبدی به سکوت اصولگرایان مقابل جنجال مهدی نصیری /براندازی قابل جمع با اصلاح‌طلبی نیست
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، ادعاهای اخیر مهدی نصیری در گفت‌وگو با بی‌بی‌سی که خواستار آن شده بود اپوزیسیون شکاف بین مصطفی تاج‌زاده و رضا پهلوی را با یک اتحاد پر کنند، با واکنش هایی همراه شده است. او مدعی است که پادشاهی مشروطه و جمهوری‌خواهی می‌توانند متحد شوند.
عباس عبدی، تحلیلگر و فعال سیاسی اصلاح طلب، در گفتگویی با خبرگزاری خبرآنلاین، ضمن آنکه تاکید دارد «براندازی قابل جمع با اصلاح‌طلبی نیست»، می گوید؛«مشکل آقای نصیری این است که به دلائل پیش‌گفته و سوابق موجود، احتمال کمی وجود دارد که افکار عمومی با گزاره‌های اعلام شده ایشان همدلی کند، لذا همه در پی یافتن طرح و برنامه‌ای پیچیده در پشت ماجرا هستند. با این حال باید منتظر بود تا حقیقت روشن شود.»
عبدی به سکوت اصولگرایان نیز کنایه می زند و می گوید؛ «واقعیت این است که در این مورد خاص اصولگرایان عزیز هستند که باید موضع‌گیری صریحی می‌کردند اما...»
مشروح گفتگوی خبرگزاری خبرآنلاین با عباس عبدی را بخوانید؛
*****
*آقای عبدی! پس از گفتگوی آقای نصیری با بی‌بی‌سی انتقادهای زیادی بویژه از سوی اصلاح‌طلبان داخلی مطرح شد، تحلیل شما چیست؟
واقعیت این است که در این مورد خاص اصولگرایان عزیز هستند که باید موضع‌گیری صریحی می‌کردند، آنان که درباره همه چیز برای اعلام موضع پا به رکاب هستند در این مورد سکوت کرده‌اند. ولی چون نمی‌خواهند به انتساب گذشته ایشان اشاره شود یا به این علت که به درستی گمان می‌کنند موضع‌گیری آنان فاقد نفوذ است زحمت این کار را بر دوش اصلاح‌طلبان انداخته‌اند.
عبور نصیری از منتهی الیه حکومت به منتهی الیه اپوزیسیون به سرعت رخ نداده است*فکر می‌کنید که چرا آقای نصیری فرایند عبور از منتهی‌الیه حکومت را تا منتهی‌الیه اپوزیسیون طی کرده است؟ و چرا با ایشان برخورد نشد و به راحتی اجازه خروج هم داشتند.
واقعیت این است که گرچه عبور این فاصله از سوی آقای نصیری موجب تعجب است ولی خیلی هم فوری رخ نداده است و چند سال طول کشیده است. این پدیده در میان جناح اصولگرایان حاکم مسبوق به سابقه است و تا کنون افراد زیادی این مسیر را رفته‌اند.
علت هم این است که آنان از نزدیک شاهد موارد بی‌صداقتی یا توطئه‌چینی و دودوزه‌بازی و در نهایت عمق اندک افکار در آن سو هستند. ابتدا خود را توجیه می‌کنند و می‌گویند انشاالله گربه است ولی وقتی زیاد شد از درون خالی می‌شوند و کافی است یک تجربه منفی شخصی هم پیدا شود و به یکباره از آنها عبور نمایند.
درباره عدم برخورد و آزادی خروج هم بیش از آن که نکته‌ای متوجه آقای نصیری باشد مربوط به تبعیض‌ها و بی‌عدالتی‌های رفتاری جاری است که موجب می‌شود کسانی را برای زدن کوچکترین حرفی احضار کنند و برای حجاب چنین تحت فشار قرار گیرند، دیگران با بیان تندترین مواضع آزاد باشند. در واقع باید با همه همینگونه با سعه صدر مواجه شوند. امیدواریم که چنین شود. مبنای رفتار نباید سیاسی باشد باید قضایی محض باشد.
*فارغ از اینها به نظر شما ایشان چرا رفت؟
ما وظیفه داریم همان را که گفته باور کنیم مگر این که شواهد دیگری در نقض آن بیان شود. ولی مشکل آقای نصیری این است که به دلائل پیش‌گفته و سوابق موجود، احتمال کمی وجود دارد که افکار عمومی با گزاره‌های اعلام شده ایشان همدلی کند، لذا همه در پی یافتن طرح و برنامه‌ای پیچیده در پشت ماجرا هستند. با این حال باید منتظر بود تا حقیقت روشن شود.
*به نظرتان آن طرف از او استقبال خواهند کرد؟
پاسخ به این پرسش سخت است. آن طرف نیروهای پراکنده و با وابستگی‌ها و کارفرمایان سیاسی و فکری و حتی مادی گوناگونی هستند. بعلاوه در سطح اظهار نظر که افراد حرف‌های خودشان را می‌زنند ولی در سطح همکاری بعید می‌دانم که با وجود چنین وضعی اعتماد کسی برای اقدام عملی جلب شود.
براندازی قابل جمع با اصلاح‌طلبی نیست*به عنوان آخرین سوال فکر می‌کنید ایده او برای کسانی جذاب است؟
دنیای سیاست بیش از این که دنیای ایده‌ها باشد دنیای قدرت است. میان قدرت و ایده باید رابطه نزدیکی باشد. این حرف‌ها را دیگرانی هم در خارج زده‌اند ولی بسرعت به حاشیه رفته‌اند. در شرایط کنونی همان کسانی که علیه آنان حرف می‌زد، قدری از این فضا بهره‌مند می‌شوند.
به نظرم یک دو راهی قرار خواهد داشت که هر دو سویش زیان است. ولی ایده او بیشتر ناشی از این است که سیاست به امری شخصی تقلیل یافته و گویی اراده‌های افراد به تنهایی منشأ اثرات تعیین کننده است. بعلاوه براندازی قابل جمع با اصلاح‌طلبی نیست.
فارغ از این که با کدام‌یک موافق باشیم یا خوب بدانیم راه میانبری هم وجود ندارد. برخی خواسته‌اند تحت عنوان تحول‌خواهی راه میانه نشان دهند در حالی که تحول‌خواهی بر مضمون و محتوا تاکید دارد که هم می‌تواند شامل اصلاح‌طلب شود و هم برانداز. در حالی که این دو شیوه فعالیت سیاسی هستند. مثل زمان انقلاب که همه برانداز شدند با محتواهای کاملا متفاوت و حتی متضاد از یکدیگر. شیوه و راهبرد سیاسی قابل میانبر زدن نیست.
۲۷۲۱۸
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901376
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت